JOHN CHEROKEE

Niewolnik to jest najparszywsza z fuch
Więc uciekł w świat, kiedy tylko mógł

W Nautucket John był, ale krótko, bo
Na wielorybnika siłą wzieli go

Na pokład do lin batem gnali tam
Znów zwiał im, bo zbrzydł mu ten cały kram

Złapali go znów, związali jak psa
Wrzuili do zęz, w najgłębszy mrok dna

Trzymali go tam przez tak długi czas
Że wysechł jak wiór i jak świeca zgasł

A dziś jego duch zielony i zły
Co noc śród lin gorzgie roni łzy